Nieuwsbrief nr. 3
[donderdag 6 november 2003]
Afwisselend, indrukwekkend, druk,
chaotisch en ook heel gezellig en leuk…dat is mijn
indruk van de eerste drie maanden Ghana. Naa Ashiley
had mij in het begin gezegd dat het mij drie maanden
zou kosten voordat ik mijn draai heb gevonden. Achteraf
denk ik dat zij daar wel gelijk in heeft gehad.
…de kliniek
De kliniek is in beweging en
iedere keer is de situatie weer geheel anders. Begin
oktober was het vrij rustig. We wilden de opname beperken
om ons geheel te kunnen richten op de basale en organisatorische
taken om de kliniek geheel onafhankelijk van WAAF te
kunnen runnen. Maar de rust hield niet lang aan. Voor
eind oktober stond een bezoek van de Barclaysbank gepland.
De Barclaysbank heeft vorig jaar een grote donatie gedaan
en het is dan heel gebruikelijk een evaluatie te geven
over de bestedingen en resultaten. En natuurlijk met
de nodige aandacht van de media en alle andere belangrijke
personen in dit werkveld. Maar voor ons de mogelijkheid
om aan iedereen bekend te maken hoe belangrijk het werk
is dat hier verricht wordt en de noodzaak voor opnieuw
financiële steun. En langzaam aan komt nationale
financiële steun nu ook op gang…
Maar dit bezoek vereiste natuurlijk
wel heel wat organisatie en voorbereiding. En de toch
al voorgenomen schilder- en schoonmaakklus hebben we
gepland in de week voor het bezoek. Onder ‘Portretten
van vrijwilligers’ (zie de link rechtsboven) heb
ik de helpende handen beschreven van de Hollandse enthousiastelingen
die ons hebben geholpen. En jammer dat het hebben van
een digitale camera geen vanzelfsprekendheid is…dus
de hoeveelheid foto’s op de site is wat beperkt.
Maar geloof mij: het resultaat is formidabel. En wie
weet heeft dit er ook wel toe bijgedragen dat ook dit
jaar de Barclaysbank waarschijnlijk weer over de brug
komt met financiële steun. Maar het was een hele
drukke tijd, ook vanwege de opname van een aantal heel
ernstig zieke patiënten.
…de patiënten
En zoals ik al zei…iedere
keer verandert de situatie. We hadden zeven opnames
tijdens de hele opknap- en schilderfase, maar toen ik
terugkwam na twee onverwachtse weken van afwezigheid
was de zaal helemaal leeg. In de tussentijd had er een
hele migratie van patiënten plaatsgevonden. Drie
patiënten overleden waaronder David (zie de link
'Portret van David' rechtboven), een jonge man die ik
vanaf het begin heb meegemaakt. Toen ik samen met Detlev
(zie de link: 'De Ghanafielen van Horizon Holland' rechtsboven)
rond David’s bed aan het schilderen was
en wij het bed verschoven, realiseerde hij pas later
dat er onder het hoopje lakens ook daadwerkelijk iemand
lag. Van David’s lichaam was voor hij stierf haast
niets meer over.
De jonge vrouw Naomie (zie de
link 'Impressies uit de kliniek' rechtsboven) die ook
enthousiast meedeed tijdens het uurtje activiteitenbegeleiding
is schizofreen geworden en doorverwezen naar het psychiatrische
ziekenhuis omdat wij haar echt niet kunnen begeleiden.
Maar het is goed mogelijk dat haar ouders haar daar
niet naar toe brengen en zij schizofreen op straat belandt.
En de straat is ook de plek waar zij jaren geleden HIV
heeft opgelopen, toen haar ouders haar uit huis zetten
vanwege haar ongewenste zwangerschap.
Verder een jonge hoestende dame
wegens tuberculose opgenomen in een ander ziekenhuis
wegens besmettingsgevaar. En gelukkig ook nog twee patiënten
naar huis omdat zij momenteel voor zich zelf kunnen
zorgen, waaronder Veronica (zie de links naar haar portret
en vervolgportret rechtsboven). Totaal verbaasd was
ik wel toen de hele zal leeg was, maar gezien de werkdruk
van de afgelopen tijd voor met name Naa Ashiley geeft
dit haar wel tijd om even adem te halen. Ondertussen
zijn er weer nieuwe opnames, maar gelukkig hebben we
er een nieuwe jonge arts bij…en dat is hard nodig.
Want het valt niet altijd mee…de opgenomen patiënten
zijn vaak zo ziek en hulpbehoevend dat 50% overlijdt.
…voedingsrichtlijnen
bij HIV/Aids
In mijn vorige nieuwsbrief schreef
ik nog over de vele verschillende activiteiten die ik
deed. Op dit moment probeer ik mij hoofdzakelijk bezig
te houden met mijn voedingsproject. Hier is veel interesse
voor en het is niet mogelijk dit omvangrijke project
naast alle andere activiteiten uit te voeren. De inhoud
van het project is nu concreet geworden: 'De ontwikkeling
van een handleiding voor de dieetbehandeling voor patiënten
met HIV/Aids'. Het voorstel voor deze handleiding staat
beschreven onder 'Projektvoorstel Voedingstherapie voor
HIV/Aids patiënten en ondervoede Aidswezen' (zie
de link rechtboven). In de eerste drie maanden heb ik
al heel wat informatie kunnen verzamelen over het voedingspatroon,
de voedingskundige samenstelling van de maaltijden,
de receptuur, beschikbaarheid en prijs. Want je begrijpt
dat er geen brood met kaas en aardappelen, groente en
vlees in dit advies voorkomen…maar koko, watchi,
banku met kontomirestew of fufu met light soup. Tegenwoordig
sta ik dus ook achter mijn eigen gasfornuis semi-Ghanees
te kokkerellen. In praktijk houdt dat in dat ik ‘s
morgens dieetconsulten houd en daarnaast aan mijn project
werk. En activiteitenbegeleiding blijft ook een taak
die ik erbij doe. Verder ben ik nu ook bezig om krachten
te bundelen met andere organisaties/NGO’s om het
voedingsproject op een hoger plan te kunnen tillen.
…de Actie Aandacht voor
Aids
Iedere maand komt er nog geld
bij…thank you very very much!!!
In het hoofdstuk 'Bestedingen donaties' (zie link rechtsboven)
staan mijn laatste uitgaven beschreven. Zoals je ziet,
zijn het steeds relatief kleine uitgaven, maar ik ervaar
dat juist die kleine uitgaven zo nuttig zijn en daadwerkelijk
een verandering teweeg brengen. Waar ik heel enthousiast
over ben is de registratie van de patiëntenvereniging
‘Positive Living’, wat wij met zijn allen
mogelijk hebben gemaakt. Zie voor meer informatie de
link ’Supportgroup Positive Living’ rechtsboven.
Maar ook de recreatieruimte met zijn frisse blauwe muren
en bamboemeubels, al de verf voor de kliniek, simpele
dingen als emmers, blocknotes en pennen. Wat mij betreft
is dit op dit moment een betere manier om met het geld
om te gaan, dan het te besteden aan een grote uitgave
die wij mogelijk op een ander manier gedoneerd kunnen
krijgen. Zoals bijvoorbeeld het laboratorium dat wordt
gerealiseerd: een fantastische ontwikkeling. Een grote
Nederlandse fabrikant van laboratoriumartikelen heeft
toegezegd om bij wijze van kerstgeschenk een grote donatie
in de vorm van spullen te doen, en heeft ook toegezegd
de kosten voor vervoer op zich te willen nemen. Voor
meer informatie over de bedrijven die de actie sponsoren,
zie de link 'Sponsorende bedrijven' rechtsboven. Waar
nog wel een hoge prioriteit ligt, is bij de ambulance
(zie de link ‘Aanschaf ambulance’ rechtsboven).
Dus heb je een idee voor grotere donateurs om in totaal
5000 tot 7000 euro bij elkaar te krijgen: let me know.
…personal inside information
Nog steeds positieve berichten
van mij persoonlijk…weer een maand vol leuke, indrukwekkende,
aangrijpende…maar deze keer ook vooral leerzame
ervaringen. De opgenomen patiënten gecombineerd
met het schilderen en het schoonmaken heeft mij behoorlijk
veel energie gekost en dat was genoeg om een blijkbaar
volle emmer te doen overlopen. Op de laatste dag stond
ik bovenaan de trap te zwieberen..en niet alleen omdat
de trap zo gammel was. Koorts en alle andere lichamelijke
ongemakken die je belabberd kunnen laten voelen, dus
ik was veroordeeld tot mijn klamboe, malariapillen en
een antibioticakuur en daardoor heb ik de gehele Barclaysdag
gemist. Maar zulke dagen zijn wel goed voor bezinning
en ik heb daarna vrij genomen om alle indrukken die
de afgelopen maanden langs mijn netvlies zijn gegaan
een plekje te geven en een nieuwe werkstrategie te bedenken
om niet weer zo snel onder mijn klamboe te belanden.
Het stellen van grenzen is soms niet al te gemakkelijk
in de situaties die ik hier in de kliniek tegenkom.
Maar op een gegeven moment verplicht je lichaam je dat
wel te doen. Maar ik ben nu alweer bijna twee weken
aan het werk en het geeft veel meer structuur, rust
en voldoening om me met name op mijn werk als diëtist
te richten. En ik had ook niet anders verwacht dat Ghana
inhoudelijk, maar zeker ook persoonlijk zeer leerzaam
zou zijn. Tijdens mijn ruime week vakantie heb ik genoten
van het plattelandsleven en de tropische bossen van
Kibi waar ik met een vriend naartoe ben gegaan, en van
4 dagen scrabbelen, dansen, womentalk, slapen en vooral
lol maken in Ho met mijn drie Hollandse vriendinnen
Ama, Anna en Monica. Zie de link ‘Portretten vrijwilligers’
rechtsboven voor meer informatie over deze meiden, en
klik op ‘Reisimpressies’ voor mijn reisverhalen.
Dit was het voor deze maand…en altijd weer leuk
om gezellige e-mails, feedback en tips te ontvangen…dus
ik hoop tot hoors!
Groetjes, Cindy
|
