Nieuwsbrief nr. 5
[vrijdag 23 januari 2004]
Een vakantie vol onverwachtse
wendingen en in Noord Ghana het nieuwe jaar ingeluid
met lokaal gierstenbier…een voorproefje op de avonturen
die mij het komende jaar weer te wachten staan, nu ik
mijn project ga uitvoeren in een van Ghana’s meest
noordelijke uithoeken.
Mijn vakantie in vogelvlucht
De mogelijkheid om te reizen
is een van de grootste rijkdommen die ik mij kan voorstellen.
Samen met mijn Ghanese reisgenoot die de Franse en een
groot aantal lokale talen vloeiend spreekt heb ik het
gevoel twee weken in de huiskamer van West Afrika geweest
te zijn.
Geen toeristische hotspots, maar
met name deelgenomen aan het Afrikaanse lokale en sociale
leven. Benin…het land op een voetstuk van voodoo
en traditie. Togo…dat al ruim 30 jaar lijdt onder
dictatoriaal bewind. Ondanks dat beide landen veel armer
zijn dan Ghana, vielen een aantal aspecten mij direct
op. Naast de sterke aanwezigheid van de eigen traditionele
cultuur, wordt er meer aandacht besteed aan details…een
overgebleven eigenschap uit de Franse koloniale tijd.
Meer aandacht voor de maaltijden, muziek, betere wegen
met minder open riolen en de welgestelde picknicken
en jeux de boulen op schone stranden. Maar het contrast
met het Noorden is groot. Daar is het arm, droog en
dor en hele gebieden in Togo herinner ik mij als vergeten
niemandsland.
Hier in het noorden waren de
voornaamste ingrediënten van onze trip uren wachten
in de droge lucht van de harmattan op gammele propvolle
peugeoetjes en renaultjes die ons van de ene uithoek
naar de andere half verlaten grenspost zouden brengen.
En als dan uiteindelijk het langverwachte ondefineerbare
transportmiddel aanstalten maakte om te vertrekken,
had ik nog het gevoel weggerukt te worden uit een boeiende
film waar alle aspecten van het Afrikaanse leven in
de sub-sahara samen komen. Het bezoek aan Tamale, nadat
ik daar ruim 4,5 jaar geleden ben weg gegaan, was leuk
en onwerkelijk om daar weer rond te lopen. Maar het
voelde als een bevestiging dat ik mij in het Noorden
van Ghana meer thuis voel dan in in de grote stad Accra.
Voor uitgebreidere reisverhalen,
klik op de link 'Reisimpressies' rechtsboven.
De kliniek
Aids in Afrika…de vele aspecten
hiervan heb ik de afgelopen 5 maanden in de kliniek
ervaren. De massale aandacht op het gebied van preventie
en bewustwording, de in praktijk beperkte bereidheid
tot het doen van een HIV-test en het aanpassen van sexueel
gedrag, de stigma en de schrijnende gevolgen voor degene
die daadwerkelijk geïnfecteerd zijn, het tekort
aan geld en middelen om gerichte medicatie en basiszorg
te garanderen…en de zoete en zure happen van de
appel in de kliniek. Een kliniek die potentie heeft
voor de toekomst en die in een half jaar tijd stappen
voorwaarts heeft gemaakt. In deze periode heb ik kennis
gemaakt met het AIDS probleem in de grootste zin van
het woord. Ik heb het probleem soms als een baksteen
in mijn maag gevoeld. Het hoge sterftecijfer onder de
opgenomen patiënten, de jonge kindjes zonder toekomst,
de problemen die voor de patiënten soms niet te
overzien zijn. Een bijzonder periode wat voor mij de
perfecte oriëntatie is geweest om in te zien op
welke manier mijn persoonlijkheid en professionele achtergrond
het beste tot zijn recht komen.
Nieuwe plannen
In samenspraak met de kliniek
heb ik besloten mijn project ("The development
of a nutritional guideline for people living with HIV/AIDS
and the training of healthworkers on nutrition as part
of the treatment for HIV/AIDS") in samenwerking
met Ghana Needs Foundation uit te voeren in de de Upper
West, een noordelijke provincie van Ghana. Mijn toekomstige
woonplaats Wa ligt op slechts 700 kilometer afstand,
maar het kost 16 uur om er te komen. Naast de erbarmelijke
staat van de weg en de slechte bereikbaarheid, zijn
droogte, armoede en ondervoeding de ongemakken die dit
gebied teisteren. Verbaasd en ook wel geschokt was ik
toen ik deze provincie afgelopen maand bezocht. In vergelijking
met Tamale, waar de afgelopen 4 jaar tijd zienbare stappen
voorwaarts zijn gemaakt, bevindt dit gebied zich volgens
mij jaar in jaar uit op het zelfde level. Ghana Needs
Foundation is één van de weinige NGO’s
die vanuit hier actief is en de drie associaties voor
AIDS-patiënten en AIDS-weeskinderen in de omliggende
omgeving bieden voor mij de perfecte setting om mijn
onderzoek uit te voeren. Het is de bedoeling dat ik
ongeveer 40 patiënten en kinderen gedurende 4 maanden
ga begeleiden en de effecten van de voedingsbegeleiding
ga registreren. In dit gebied, waar het Afrikaanse leven
nog basaal en traditioneel is en de noodzaak voor hulp
groot, denk ik mij beter te kunnen focussen en concentreren.
Ik verheug mij erop de drukke metropool Accra achter
mij te laten en op mijn fietsie door het rode savannezand
van community naar community te trappen.
Wat ik precies ga doen staat
beschreven in de mijn projektvoorstel (zie de link rechtsboven)
en kun je nalezen onder de nieuwe kop 'Voedingsprojekt'
in de navigatiebalk.. Maar omdat op hoger niveau ook
onze stem wordt gehoord en interesse onstaat voor het
project, kan de inhoud in overleg met (inter)nationale
organisaties nog worden aangepast.
De Actie
Tijdens mijn bezoek aan Wa en
omgeving maakte de gedachte aan het nog beschikbare
budget van de actie mij ontzettend blij. Het opvang-
en rehabilitatiecentrum voor ondervoede AIDS weeskinderen,
waarvan de 15 kinderen een groot aantal klassieke ondervoedingsvormen
als kwashiorkor en marasmus heeft, is nodig aan renovatie
toe. De eerste stap zal zijn alle ramen en deuren van
nieuwe horren voorzien, om de toch al kwetsbare kinderen
te beschermen tegen de malariamug. En financiële
steun voor het opstarten van inkomstengenerende projecten
kan verandering brengen in de afhankelijke positie van
de patiënten. Ik ben blij met de tijd die ik heb
om in mijn ogen de beste besteding te vinden. En zodra
ik in Wa gehuisvest ben, dat naar verwachting vanaf
maart zo zal zijn, zal ik hier meer inzicht in krijgen.
Dit was het voor deze maand…nogmaals
1000 maal dank voor alle uiteenlopende reacties via
de e-mail en de gulle giften die nog steeds binnen komen.
Lieve groetjes, Cindy.
|
