handen
aandacht voor aids
ogen
deactiebutton kliniekbutton links button contact button gastenboek button
home button nieuws button waarisbutton
De kliniek

Vervolgportret 1 van Veronica (30), een patiënte in de kliniek


De hele zaal was leeg na mijn twee weken van afwezigheid. Veronica ligt niet meer in haar eigen hoekje in de kleine zaal. En het is vreemd om haar aanwezigheid te missen…maar het is een goed teken, want ze is naar ‘huis’…nee, naar een plek die de pastoor voor haar heeft gevonden…want een eigen huis heeft ze niet meer nadat bekend werd dat ze HIV/Aids heeft.

Toen ze vlak na mijn aankomst drie maanden geleden werd opgenomen was ze erg zwak. Een hele heftige schimmelinfectie van haar monds en slokdarm waardoor ze niet meer at en veel gewichtsverlies had. Uiteindelijk is ze bijna drie maanden gebleven en verkeerde haar gezondheid in een golfbeweging. Goede tijden waarop ze hele afstanden kon lopen en niet alleen goed voor zichzelf, maar ook goed voor de andere patiënten zorgde. Ze verdiende zo af en toe wat bij door lakens te wassen voor diegene die dat niet zelf konden en waarvoor de familie dat niet deed, ze hielp met het verdelen van het eten dat ‘s middags altijd wordt gebracht, verschoonde bedden, was erg streng voor die patiënten dat zichzelf onnodig vervuilden of die bij de pakken neer gingen zitten. Een vechter en een positief ingestelde meid. Maar ik had ontzetend met haar te doen toen haar longinfectie op een moment zo heftig was dat haar schrale heftige hoest zelfs buiten de kliniek te horen was. Toen ze zo teruggetrokken en verdrietig was om haar ernstige verstopping waar haast niets meer voor hielp. Een een aantal keer hebben we wel gedacht dat het niet heel lang meer zou duren…maar haar instelling en vechtlust maakt haar ontzettend sterk.

Het is goed dat ze nu een ander plekje heeft. Drie maanden is lang en continue tussen de zieke patiënten doet haar gezondheid ook niet goed. Vandaag ga ik haar pastoor bellen om te achterhalen waar ze verblijft, zodat ik haar kan opzoeken. Veronica is een van de patiënten die voor mij niet als patiënt…maar meer als een vriendin voelen. We hebben lol gehad toen zij begon met het mij bijbrengen van de lokale taal, met het spelen van Ludo en het puzzelen, het buiten zitten, wandelen en kletsen… en in dit stadium van de ziekte is deze vorm van aandacht misschien wel het belangrijkste. Want al heeft ze een hele sterke geest, haalt ze heel veel kracht uit het geloof…het is de vraag hoelang zij het gevecht met de ziekte aan kan.

(Om privacy redenen, heb ik voor Veronica een fictieve naam gebruikt.)

[ 7 november 2003 ]

naar boven

Lees verder over ...

Portret van Kwame Samuel

Portret van Veronica

Vervolgportret 1 van Veronica

Vervolgportret 2 van Veronica

Vervolgportret 3 van Veronica

Vervolgportret 4 van Veronica

Vervolgportret 5 van Veronica

Veronica-slot

Portret van David

Portret van Kiki Gyan

Vervolgportret 1 van Kiki Gyan

Portret van Edigrant

Edigrant-slot

Portret van Cletus

WWW links