handen
aandacht voor aids
ogen
deactiebutton kliniekbutton links button contact button gastenboek button
home button nieuws button waarisbutton
De kliniek

Vervolgportret 2 van Veronica (30), een patiënte in de kliniek


Tijdens de twee weken dat ik afwezig was eind oktober is Veronica naar huis gegaan. De problemen waar ze hier voor kwam waren behandeld en een langer verblijf in een kliniek zou haar niet goed doen. Maar de kliniek zonder Veronica voelde wel leeg aan en na op en neer gebel ben ik er achter gekomen waar zij naar toe was gebracht. Een compound van een bekende van haar moeder. Haar moeder zelf heeft de middelen niet om voor haar te zorgen. Met een tas vol melk, brood en zeep liep ik op een zaterdag de compound binnen, toen Veronica net achter een muurtje zich aan het wassen was. Toen ze mij zag aankomen, was ze zo verrast en rende ze spontaan de "badkamer" uit. Iets te spontaan, want ze moest trerug om har omslagdoek te pakken. Maar de manier waarop ze naar mij toegerend kwam en ik haar magere lichaam omhelsde gaf mij een ontzettend warm gevoel.

Onder de boom vertelde ze mij hoe het met haar ging. Ze voelde zich lichamelijk beter, maar ze heeft alleen wat geld als de pastoor haar op zoekt en in de compound is niemand die naar haar omkijkt. Ik vroeg haar wat zij op dit moment het liefste zou willen doen…naar het strand, ergens wat eten of iemand opzoeken. En Alexandra opzoeken was wat zij zou willen. Alexandra is degene met wie zij weken een kamer heeft gedeeld in de kliniek en waarvan wij via via hadden gehoord dat het niet goed ging.

Met een vaag adres aan de andere kant van de stad hebben we Alexandra gevonden. Het heeft ons wel 2,5 uur gekost en ik was verwonderd hoeveel energie er uit zo’n magere lichaam kan komen. Een tegenpool van Alexandra. Haar vader die ons ontving in een half afgebouwd huis was maar al te blij ons te ontvangen. Al zijn goed bedoelde adviezen en die van haar zussen worden door Oost Indisch dove Alexandra niet gehoord. Zij is een van de weinige AIDS patiënten die niet door de familie verstoten wordt. Maar het feit dat zij zichzelf totaal verwaarloost, zich niet wast, niet wil eten en zware drank gebruikt…maken dat haar prognose alleen maar slechter wordt. Ik schrok ook om haar te zien, want ook zij was bijna klachtenvrij een aantal weken geleden ontslagen. Maar Veronica heeft met al haar passie en medeleven op Alexandra ingepraat…

Na deze dag heb ik Veronica thuis gebracht en geld gegeven om eten te kopen de komende week. En na deze dag heb ik haar nog een aantal keer bezocht. Om haar wat inkomsten te geven heb ik van haar kennis gebruik gemaakt en haar als ervaringsdeskundige meegenomen naar de markt (zie de link 'bestedingen donaties' aan de rechterkant). En al deze keren was haar conditie vrij goed en klaagde ze alleen over haar hoest. Ze is namelijk ook een astmatische patiënt.

Drie weken heb ik haar niet kunnen bezoeken, toen Issaka van Positive Living Association (zie de link 'Supportgroup Positive Living' aan de rechterkant) mij vertelde dat hij Veronica was tegen gekomen op de polikliniek van Korle Bu Teaching Hospital. Het is heel normaal dat patiënten verschillende klinieken en ziekenhuizen bezoeken, afhankelijk van wat welke lokatie te bieden heeft. Issaka kent haar vrij goed en was geschrokken. Ze braakte bloed zei hij en ze was totaal uitgemergeld en ze kon niet meer lopen. Toen ik dat Naa Ashiley vertelde hoorde ik dat ze afgelopen avond ook in de kliniek was geweest met de pastoor. En Naa Ashiley heeft hun verwezen om een TBC test te doen. Want haar hoest en het bloed in de sputum kan een signaal zijn van dit besmettelijke virus. En dat zou ook een risico zijn voor de patiënten in de kliniek.

Toen ik dit allemaal hoorde, een dag voor mijn vakantie, wilde ik haar maar al te graag opzoeken en weten hoe het ging. Zaterdagochtend ben ik naar haar huis gegaan met Naa Ashiley. En wat ik zag raakte mij in mijn hart. Veronica lag op een matje uitgemergeld op de grond. Ze kreunde en toen ze mij aan keek zag ik de dood in haar ogen. Een blik die ik vaker heb gezien bij patiënten. Deze lieve meid, die altijd voor andere zorgt…ziek of niet…ligt hier alleen dood te gaan. En de situatie werd al snel duidelijk dat er niemand is die naar haar om kijkt. Alleen de pastor die af en toe langs komt. De vrouw die voor haar zou zorgen in de compound doet niets. Zet misschien wat water neer of wat pap bij de deur, waar Veronica op haar knieën en ellebogen naar toe moet kruipen. De tranen schoten mij in de ogen. En de pastor die op dat moment ook langs kwam hebben wij naar het ziekenhuis gestuurd voor de uitslag van de TBC test. Heb je TBC in Ghana dan wordt je gratis opgenomen en behandeld. Maar alleen in een TBC kliniek, want vanwege de besmettelijkheid kan je nergens anders opgenomen worden. Maar is het geen TBC, waar kan zij dan naar toe. Naa Ashiley zou binnen twee dagen naar Nederland vliegen.

Op dat moment kraakte ik mijn hersens. Twijfelde of ik mijn hele trip zou afzeggen en Veronica’s buddy zou zijn en haar proberen op te lappen, haar in ieder geval niet alleen te laten sterven. Daarop kreeg ik een goed idee. Positive Living Association…voor dit soort situaties is deze supportgroep opgezet. Ik heb contact met hen gezocht en geld gegeven om Veronica iedere dag op te zoeken en eten te brengen…als het geen TBC is en Veronica nergens zou worden opgenomen. Hiermee had ik het gevoel alles gedaan te hebben wat ik kon…

Terug van Togo en Benin heb ik gelijk contact gezocht met Issaka. En hij vertelde dat hij haar heeft bezocht, dat er geen TBC uit de test is gekomen…maar het ergste is…dat ze haar tegen haar zin naar haar dorp hebben gebracht… Haar dorp!!! Ver buiten Accra, ver weg in de bush zonder enige medische hulp. En dit gebeurt met AIDS patiënten…

Het dorp…ik wil haar graag opzoeken. Ze heeft geen TBC, ze kan hier opgenomen worden en mogelijk kunnen we de zware long ontsteking nog behandelen en wie weet wat anti-AIDS medicatie kan doen…als we het geld voor haar kunnen vinden…maar als ik reëel ben denk ik dat Ghana onlangs een hele mooie vrouw als gevolg van stigma en de afwezigheid van anti-AIDS-medicatie heeft verloren.


[23 januari 2004]

naar boven

Lees verder over ...

Portret van Kwame Samuel

Portret van Veronica

Vervolgportret 1 van Veronica

Vervolgportret 2 van Veronica

Vervolgportret 3 van Veronica

Vervolgportret 4 van Veronica

Vervolgportret 5 van Veronica

Veronica-slot

Portret van David

Portret van Kiki Gyan

Vervolgportret 1 van Kiki Gyan

Portret van Edigrant

Edigrant-slot

Portret van Cletus

 

Bestedingen donaties

Supportgroup Positive Living

WWW links