Reisimpressie Kibi en Ho [oktober 2003]

Van Ho naar Accra [oktober 2003]

In de trotro en de letters dansen over mijn papier…niet echt een geschikte plek om te schrijven.

In het zuiden van Ghana, in ieder geval in Accra, is het niet meer toegestaan om in de kleine trotrobusjes met zijn vieren naast elkaar te zitten. Veiligheidsnormen om te voorkomen dat de wagen niet door zijn assen zakt of enkel als service voor de klant die dan niet helemaal geplet wordt? Het voordeel is inderdaad dat je in de regel iets ruimer kan zitten…maar met Big Mamma naast mij en haar mand vol bakbananen merk ik daar nog niet zoveel van.

Ik ben op weg van Ho naar Accra…een kleine drie uurtjes van de hoofdstad van de Voltaregion naar Accra. Gehobbel en mijn tekst wordt nu wel geheel onduidelijk omdat het zowel buiten als binnen is gaan regenen. Water seipelt langs de ramen en omdat de achterklep vol zit met yam, cassave en bakbananen en voor de helft is dichtgebonden met een touw…ben ik de ongelukkige. Ik zit op de achterbank en mijn rug en billen zijn kleddernat. Dus dit reisverhaal moet ik helaas eindigen.

Kibi [oktober 2003]

Kibi…anderhalf uur van Accra vandaan op de weg naar Kumasi. Op het eerste gezicht een klein plaatsje…maar het blijkt vrij groot te zijn…uitgestrekt in dit heuvelachtige en tropische forestgebied. Eigenlijk vond ik het gelijk al fantastisch. Koloniale huizen, een ‘plein’ met bomen voor de chiefpalace dat mij aan Frankrijk deed denken, en verder alle ingrediënten om het een lokaal en ruraal karakter te geven…scharrelende kippen, geiten en varkens, weinig verkeer en niemand lijkt zich ergens druk om te maken of zich überhaupt te haasten…en je ziet en ruikt de echte natuur waar Kibi door is omringt.

Kibi heb ik van voor naar achter en onder tot boven doorkruist omdat de vriend met ik hierheen ben gegaan oorspronkelijk hier geboren is en er zijn eerste vijf jaar heeft gewoond. En als je een vader hebt die docent is geweest op de middelbare school, dan weet iedereen wie je bent en dan heb je heel wat bezoekjes af te leggen. Vooral leuk voor mij om overal binnen te komen en met open armen ontvangen te worden.

Toen we op een gegeven moment voor een simpel huisje op de ‘veranda’ zaten viel het mij op dat ik in een blikveld…plantain, bananen, cassava, bladgroente, sinaasappels, annassen, cacao, palmnoten, kokosnoten, amandelen, mango en sweet potato zag groeien. Met daartussen in een boom op zijn kant waaruit de palmwijn direct van moedernatuur wordt afgetapt. Moet je dan een voedingskundige of diëtist zijn om dit aanblik schitterend te vinden?